Dankwoord DWS | Coen Hooijer

Beste DWS-leden,

Een ieder heeft “een veilig korfbal gerelateerd nest”. Bij mij is dat DKOD altijd geweest. Een kleine 25 jaar als speler en jeugdtrainer, waarna ik 2 jaar ging proeven aan het trainersvak bij DKOD 2. Als speler wel eens benaderd om elders te komen korfballen, maar toch je cluppie trouw blijven. Als trainer werd ik op een avond gebeld door de Technische Commissie van DWS. Of ik er oren naar had om eens een vrijblijvend gesprek aan te gaan en samen te kijken of het trainerschap van DWS 1 me wat leek?

1 week later de auto gepakt naar Barneveld. Bij Jan en Wilke aan tafel, samen met Bernard en Harry. Korfbalvisies delen en wensen uitspreken naar elkaar. Voor mijn gevoel klopte alles. De groep waaruit ik putten kon, de levendige club, de rij-afstand, etc. Niet veel later kwamen we tot een akkoord en mocht ik mezelf hoofdtrainer van korfbalvereniging DWS noemen.

En dan start je avontuur.

Een 1^e jaar met veel tegenslagen qua blessures. Maar wat mij het meeste opviel hoe hecht de groep was. We vochten als leeuwen, maar helaas kon degradatie zowel op het veld als in de zaal niet ontlopen worden. 1^e jaars coach bij een andere vereniging dan je “eigen veilige nest”. Het vertrouwen werd uitgesproken en het contract werd verlengd. Terugkijkend voor beide partijen een goede keuze lijkt me zo. De bereidheid en gretigheid van de groep in het 1^e jaar bleef hetzelfde en is nooit veranderd. Een fysio werd toegevoegd aan de groep, en we werden fitter, sterker en beter. We werden kampioen in de zaal en we werden kampioen op het veld. Een mooi moment voor de groep en een mooi moment voor de vereniging. We speelden weer in de 2^e klasse, daar waar we thuis horen. Wederom kwamen we tot overeenstemming om nog een jaar door te gaan met elkaar. Verder bouwen en ontwikkelen. DWS 1 en 2 trokken steeds verder qua niveau naar elkaar toe en er vormde zich een mooie groep spelers en een stevig fundament.  We werden 5^e en 4^e in de 2^e klasse. Eenmaal voorzichtig aan het rondkijkend wat ik na DWS zou willen gaan doen kreeg ik vanuit de TC de vraag hoe ik er tegenover zou staan om er nog een 4^e jaar aan te plakken? Was dit eigenlijk niet het moment om met opgeheven hoofd een 3-jarige periode mooi af te kunnen sluiten? Die vraag werd mij meerdere malen door de buitenwereld gesteld. Heel kort over nagedacht, maar er waren genoeg handvaten om mezelf verder te ontwikkelen als trainer/coach, maar ook om de selectie nog verder te ontwikkelen. Of terwijl, we gaan er nog een jaar samen voor. En geen haar op mijn hoofd (heb er ook niet al teveel) die daar spijt van heeft gehad. Wat een mooi en geweldig jaar hebben we achter de rug. We zijn nog beter geworden en diverse talenten binnen club kloppen op de deur voor de toekomst. In een zeer sterke poule in de zaal word je uiteindelijk 4^e. Op het veld worden we 3^e, met als bijzonderheid dat we elke wedstijd tot het eind blijven knokken voor de winst. Wat een mooi en stoer seizoen was dit. Deze 3 woorden kwamen vaker terug: “Plezier – Inzet – Resultaat”.

Dit was kort samen gevat mijn periode als trainer / coach bij DWS. Maar DWS bracht mij meer dan alleen het trainerschap.  Ik heb 1 á 2 seizoenen mijn wedstrijden gespeeld in DWS 4 / 5. Ik heb mooie mensen leren kennen die DWS vormen. We hebben mooie wedstrijden gespeeld met buurverenigingen tegen onze Aziatische vrienden. Elke uitwedstrijd weer gingen de vaste DWS supporters mee, in goede en in slechte tijden. En zo kan ik NOG wel even doorgaan.

Er werd mij vanuit de buitenwereld gezegd, je bent een “passant” en hecht je niet teveel aan een vereniging, maar focus je op je taak. Dat 1^e lukt me niet, dat 2^e wel. 4 jaar actief  geweest binnen DWS. Een rijke vereniging, waar de plezier en fanatisme uitstraalt vanaf jong tot oud.  Wat een fijne geweldige periode was dit in mijn leven als mens en als korfbaltrainer. Ik wil een ieder binnen DWS bedanken voor de kans die jullie me gegeven hebben. Ik wil een ieder bedanken die mij vanaf dag 1 thuis hebben laten voelen in Kootwijkerbroek. DWS zal ik blijven volgen. In de zaal zien we elkaar weer als ik met mijn nieuwe cluppie Sparta Nijkerk op bezoek kom in de Veluwehal en wie weet ook nog op het veld in Kootwijkerbroek. 4 jaar lang heb ik wederom in een “warm en veilig nest” gezeten. Succes volgend jaar onder leiding van jullie nieuwe coach Rene Slegh. Ik heb er alle vertrouwen in dat hij succes zal gaan boeken. Al zal ik proberen om er hier en daar een stokje voor de steken ? .

Het gaat jullie goed.

Groeten Coen Hooijer