‘Dit is de ideale leeftijd om voorzitter te zijn’

Grijze haren zijn er nog lang niet. Bedachtzaam zijn ze wel. Bernard Schut en Martijn van Hal zijn het levende bewijs dat het bestuurswerk van sportverenigingen ook door jonge schouders gedragen kan worden. Schut (28) is voorzitter van korfbalvereniging DWS uit Kootwijkerbroek, Van Hal (26) leidt voetbalvereniging Barneveld. ,,Dit is de ideale leeftijd om een taak met zo’n verantwoordelijkheid op je te nemen.”

Ze hebben elkaar nog nooit ontmoet, maar de overeenkomsten zijn evident. De twintigers leiden allebei een druk bezet leven. Werk, sport, privé en het voorzitterschap lopen als rode draden door de weken. Bernard Schut is werkzaam als business manager bij BIQH Financial Data Services. ,,We vergaren data rond beleggen en op basis daarvan worden investeringsbeslissingen genomen.” Martijn van Hal heeft eveneens een drukke baan. Als kredietspecialist voor bedrijven werkt hij bij de ING Bank in Amsterdam.

Maar naast die verantwoordelijkheden zijn beiden ook voorzitter van hun club. Schut is sinds juni 2015 voorzitter van DWS in Kootwijkerbroek. Destijds was hij de opvolger van Ismael Kaya. Van Hal volgde ruim twee jaar geleden Evert Haverkamp op bij VVB, de kleinste voetbalclub van het dorp Barneveld. Toch telt de vereniging circa 550 leden, een aantal dat indruk maakt op Schut. Hij geeft bij DWS leiding aan ‘slechts’ 190 leden.

ERVARINGEN Aantallen doen er echter niet toe, ervaringen tellen. Tijdens het gesprek informeren de jonge voorzitters bij elkaar naar onderwerpen waar ze tegenaan lopen. Schut werkt bij DWS bijvoorbeeld aan de openheid van de club. ,,Bij DWS spelen veel families. Ouders die lid zijn en hun kinderen die vanzelfsprekend ook lid worden. Dat is mooi en zorgt ervoor dat we een hechte club zijn, maar er schuilt ook een gevaar in. Het kan voor buitenstaanders de drempel om bij ons te komen korfballen verhogen. Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Om die reden proberen we als vereniging ook duidelijk onze deuren open te stellen. Het schoolkorfbaltoernooi is daar een mooi voorbeeld van.”

Van Hal wijst collega-voorzitter Schut voor het verwezenlijken van die ambitie op de activiteiten van Be Active, het team van de gemeente dat sport en spel onder Barneveldse kinderen onder de aandacht breng. ,,Aan dat soort activiteiten, net als het sportcafé voor de sportverenigingen in Barneveld, proberen we als VVB altijd ons steentje bij te dragen. Het vergroot onze zichtbaarheid als club. Wie weet is dat ook interessant voor DWS.”

Het zal niet de enige tip zijn die op deze avond uitgewisseld wordt. Daarvoor zijn de overeenkomsten simpelweg te groot. De twee lopen tegen dezelfde uitdagingen op. Neem bijvoorbeeld de beginperiode als voorzitter. ,,Ik begon enthousiast en aan het eind van elke bestuursvergadering wordt er bij ons een actiepuntenlijstje gemaakt. Al snel stond achter veel te veel taken mijn naam. Dat was teveel van het goede. Dan kom je er dus achter dat je niet te veel hooi op je vork moet nemen.”

BELEID EN FRISHEID Van Hal begon met delegeren. ,,Bestuursvergaderingen duurden voorheen wel eens tot ’s avonds half twaalf. Ik wil er eigenlijk na anderhalf uur een punt achter zetten.” Dat is mogelijk door de verantwoordelijkheid voor bepaalde taken bij commissies te leggen. ,,Als hoofdbestuur komen we niet meer bijeen voor alledaagse punten die spelen bij de club. Liever concentreren we ons op de toekomst. Waar staan we, waar willen we naartoe en hoe gaan we dat verwezenlijken? Beleid staat centraal tijdens onze vergaderingen.” Van Hal had nog een andere reden om de vergadercultuur binnen VVB te veranderen. ,,Ik ben ervan overtuigd dat het ook totaal niet effectief is, een urenlange vergadering op een doordeweekse avond wanneer je ook al gewerkt hebt. Je moet ook fris zijn.”

Ondanks het delegeren kan niemand Van Hal verantwoordelijkheidsgevoel verwijten. Hij beschouwt sportpark ’t Nieuwe Oost als zijn tweede huis. ,,Omdat mijn vader een nieuwe baan kreeg, zijn we met ons gezin in 2003 in Barneveld komen wonen. Toen ben ik al snel lid geworden van VVB.” Van Hal stak vrijwel direct zijn handen uit de mouwen. ,,Ik vind het eigenlijk niet meer dan normaal om wat terug te doen voor de club.” Als tiener werd hij jeugdscheidsrechter, later werd hij lid van de activiteitencommissie en drie jaar lang penningmeester. ,,Ik vind het ook gewoon ontzettend leuk.” Naast zijn voorzitterschap is hij tevens lid van het vierde elftal van VVB. ,,Maar ik kan door die taak helaas niet elke week zelf meer wedstrijden spelen. Dat is wel een nadeel.”

GEEN VOORKEURSBEHANDELING Schut werd al op jonge leeftijd lid van DWS. Zijn ouders wisten hem ook met het korfbalvirus aan te steken. De afgelopen seizoenen speelde hij in het eerste van zijn vereniging. Sterker nog, vorig seizoen gooide de voorzitter in de kampioenswedstrijd de winnende treffer door de korf, waardoor DWS in de zaalcompetitie promoveerde naar de tweede klasse. Dit seizoen speelt hij echter voor het tweede team. ,,Een keuze van de hoofdtrainer, de concurrentie is groot”, zegt Schut daarover. De voorzitter krijgt dus geen voorkeursbehandeling. ,,Die wil ik ook helemaal niet. Ik strijd liever voor mijn plekje.”

Schut vond het net als Van Hal vanzelfsprekend om vrijwilligerswerk voor zijn club te doen. ,,Op een gegeven moment werd ik gevraagd of ik trainer-coach van een jeugdteam wilde worden. Vervolgens kwam van het één het ander. Ik heb in de technische commissie voor de jeugd gezeten en ook in de scheidsrechterscommissie.” Beiden werden op een gegeven moment benaderd met de vraag om voorzitter van hun club te worden. Stiekem zag Schut dat best zitten. ,,Al was ik wel benieuwd hoeveel tijd dat precies ging kosten.”

Waren de jonge voorzitters niet verbaasd dat juist zij benaderd werden? Het gros van de sportverenigingen in Nederland wordt geleid door oudere en grijze mannen. ,,Jong voorzitter zijn is misschien wel een taboe”, stelt Van Hal. Wekelijks wordt hij net als Schut op zijn leeftijd aangesproken. ,,Niet negatief, maar juist andersom. Mensen reageren vaak positief verrast. Ik snap dat ook wel. We voldoen niet aan het stereotiepe beeld. Maar waarom zou een voorzitter van een club niet wat jonger kunnen zijn?”

Met inmiddels ruim twee jaar ervaring zijn beiden er juist van overtuigd dat het prima keuze is geweest om de voorzittershamer in handen te nemen. ,,Als jongere voorzitters zijn we meer toegankelijk, juist ook voor de jongeren in een vereniging”, benoemt Schut één van de voordelen. Een ander voordeel is dat de jongemannen ‘kinderen van hun tijd’ zijn. Opnieuw Schut: ,,We zijn opgegroeid in een tijd waarin de wereld slimmer en sneller is geworden door de digitalisering. De kansen die bijvoorbeeld sociale media bieden voor een vereniging, dat hebben we wellicht sneller in de smiezen.”

IDEALE LEEFTIJD Schut en Van Hal zijn er juist van overtuigd dat dit de ideale leeftijd is om deze taak te vervullen. ,,Ik had nog geen baan toen ik eerst penningmeester werd”, zegt Van Hal. ,,Een vrijwilligersfunctie staat heel mooi op mijn cv.” Bovendien is er nog tijd in deze levensfase, zo legt Schut uit. ,,Natuurlijk zijn er weken bij dat je ’s avonds amper thuis bent, maar ik heb bijvoorbeeld nog geen kinderen. Als je het zo bekijkt, kun je eigenlijk geen beter moment bedenken. Daarnaast is het ook nog bijzonder leerzaam.”

,,Botsende belangen, dat kan lastig zijn. Maar ook dan is het zaak om zo objectief mogelijk te blijven

Zijn er ook minpunten aan het voorzitterschap? Zeker, erkent Van Hal. Als jonge voorzitter is hij niet altijd op de hoogte van het clubverleden. ,,Als broekie kan het lastig zijn om een oudere vrijwilliger voor zijn of haar verdiensten in het zonnetje te zetten, simpelweg omdat je niet alles van het verleden weet. De precieze context en de emotie van een bepaald hoogtepunt mis je dan. Op zulke momenten probeer ik dat dan aan de mensen te laten die al langer bij de club rondlopen.”

Daarnaast wordt Van Hal een enkele keer ´ter verantwoording´ geroepen door zijn teamgenoten van het vierde. ,,Er zijn beslissingen die je neemt in het belang van de club, waar niet iedereen het mee eens is. Zo is bijvoorbeeld besloten om een speler te schorsen nadat hij zich verbaal had misdragen. Daar kreeg ik veel commentaar op, ook van vrienden.” Schut heeft dezelfde ervaring. ,,Botsende belangen, dat kan lastig zijn. Maar ook dan is het zaak om zo objectief mogelijk te blijven. Soms is het ook handiger om je in eerste instantie op de vlakte te houden. Dingen lossen zich soms vanzelf op.” Schut vindt het leuk om met alle bloedgroepen binnen een vereniging te spreken. ,,Je moet jong en oud meenemen en enthousiast houden, ondanks soms uiteenlopende ideeën. Dat is de kunst.”

Het wordt beaamd door Van Hal. ,,Soms moet je ook zeggen waar het op staat. Als er wat loos is, ben ik niet bang om dat te benoemen en uit te spreken. Als bestuur moet je ook duidelijk maken wat je van leden verwacht. Juist bij VVB werkt dat heel goed.” De 26-jarige Barnevelder weet wat er over zijn cluppie gezegd wordt. ,,We zijn een club waar mensen met verschillende achtergronden met elkaar voetballen. Dat is wel eens misgegaan en heeft geleid tot enkele vechtpartijen. Dan krijg je al snel het stempel dat je een vechtclub bent.” Dat beeld komt volgens Van Hal al lang niet meer overeen met de werkelijkheid. ,,Bij iedere club gebeurt wel eens wat, ook bij ons. Maar wat niet in de haak is, spreken we uit en lossen we op. Dat werpt zijn vruchten af. De club zit al jarenlang in de lift. Kijk maar naar de ledenaantallen. Drie seizoenen geleden hadden we zo’n 350 leden, inmiddels hikken we tegen de 550 aan. VVB is gewoon goed bezig.”

VERPLICHT Aan de andere kant brengt die groei ook uitdagingen met zich mee. Er zijn meer vrijwilligers nodig bij de club. ,,Om die reden hebben we dit seizoen verplicht vrijwilligerswerk ingevoerd. Ieder lid moet wat doen of kan die taak afkopen. Op die verplichting is heel goed gereageerd. In één klap hebben we ons vrijwilligersbestand verdubbeld.” Dat is ook hoogst noodzakelijk. ,,Het werk binnen sportverenigingen komt vaak op dezelfde schouders neer. Neem Trudy van Dijk, die op een gegeven moment de kantine-inkoop, accommodatiezaken, ledenadministratie en de scheidsrechtersindelingen voor haar rekening nam. Dat kwam neer op een fulltime baan! Trudy heeft een gouden hart, maar als vereniging mag je daar eigenlijk niet trots op zijn. Een vereniging ben je tenslotte met z’n allen.”

Als leiders van hun clubs geven Schut en Van Hal echter ook mede de richting aan. Ambities hebben beide jonge voorzitters ook. Schuts ultieme wens is de bouw van een sporthal in Kootwijkerbroek. Nu moet DWS voor de zaalcompetitie uitwijken naar verschillende trainings- en wedstrijdlocaties, waaronder De Veluwehal. ,,We hebben ’s winters dus geen eigen plek waar we als vereniging samenkomen. Dat is een gemis met het oog op de binding met elkaar, ook een belangrijk onderdeel van sport.” Om die reden droomt Schut hardop van een ‘eigen sporthal’. ,,Veel mensen zien dat niet als realistisch, maar het dorp Kootwijkerbroek groeit als kool. Een sporthal, waar ook de basisscholen gebruik van kunnen maken, zou in de toekomst niet onlogisch zijn. Ook voor DWS voorzien we groei; met een beleidsplan werken we heel gericht aan onze doelstellingen. Plezier staat voorop, maar verenigingsbreed willen we het niveau omhoog brengen.”

Van Hal steekt zijn wensen ook niet onder stoelen of banken. Hij zou graag de accommodatie een grote opknapbeurt geven. ,,De kantine grondig renoveren en moderniseren. Dat staat wel op mijn wensenlijstje. Ik verwacht dat we de komende jaren doorgroeien naar een vereniging met meer dan 700 leden.”

JONGE GARDE Beiden blijven voorlopig nog aan als voorzitter. Daarmee zijn zij beiden een mooi voorbeeld voor jongeren binnen hun vereniging. ,,Gelukkig staan er altijd mensen op binnen DWS. Ons vrijwilligersbestand is goed op orde, al kunnen we altijd mensen gebruiken. Maar de jonge garde binnen onze vereniging doet al best veel”, benadrukt Schut. Van Hal is ook een tevreden man. ,,De verplichting tot het doen van vrijwilligerswerk heeft geholpen, dat is mooi. Wel kunnen we op enkele plekken nog mensen gebruiken. We zijn druk bezig met de invulling ervan.”

Ondertussen vergeten de mannen niet om te genieten van hun clubs. Schut: ,,Helaas kon het afgelopen keer niet doorgaan, maar het schoolkorfbaltoernooi anderhalf jaar geleden vond ik een prachtig gezicht. Het maakte niet uit of een kind nog nooit had gekorfbald of iedere week bij ons traint; de velden op ons sportpark stonden vol met enthousiaste kinderen. Zo’n club willen we zijn.” Ook Van Hal heeft oog voor zulke momenten. ,,Een paar weken geleden speelde ons eerste de derby tegen Stroe. Het leverde een vol huis op. Dat zijn mooie momenten, Maar ik geniet ook als de kuikens, de jongste spelertjes, op zaterdagochtend achter de bal aanhollen. Als zij plezier hebben, dan heb ik dat ook.”

Bron: BarneveldseKrant.nl